Druk, druk, druk, druk…. Je hoort haast niks anders meer. Mijn voorstel is om te herijken. Daar bedoel ik mee dat we de situatie van nu als gegeven beschouwen, dat is dan de nieuwe, herijkte basis en dus heb ik het ineens niet meer druk, want zo is het altijd. Wat een ruimte!
Helaas werkt het zo ook niet helemaal – er was genoeg te doen in de afgelopen weken.
Bijvoorbeeld dit, ik mocht zelf examen doen. Mijn HVK certificering van 3 jaar liep eind januari af waarbij de regeling is dat voor verlenging opnieuw examen gedaan moet worden. En ook al is en blijft mijn oorspronkelijke HVK diploma uit 1995 geldig, voor de begeleiding van projecten waarbij het gaat over asbest in bodem is die certificering noodzakelijk, net zoals voor het mogen toetsen van risico-inventarisaties. Vier zware cases uit mijn dagelijkse praktijk kwamen aan de orde, ik werd er over doorgezaagd in een klein uurtje. Presentatie voorbereiden, alle stukken aanleveren, méééénnn, maar het is voor een goeie zaak! En, gelukkig geslaagd.
Toch schuurt het, degenen onder de lezers die bekend zijn met de Lean systematiek, weten dat dit activiteiten zijn die niet direct klantwaarde toevoegen. Mijn klant wil dat ik hem help met zijn probleem en dat voor hem oplos, het is hem worst of ik dat doe met of zonder certificaat.
Aan de andere kant, het is natuurlijk niet verkeerd om eens kritisch te kijken naar je eigen werk, wat je nodig hebt aan kennis en kunde om te kunnen verbeteren, welke tools nog kunnen worden ingezet. We zijn daarom ook volop bezig met onze opleidingen.
Onze nieuwe collega Veron Hofman heeft tijdens haar studie een minor gedaan met als onderwerp ‘Opleidingen’.
Komt dat even goed uit, we profiteren van de meest recente kennis en onze gewaardeerde clientèle dus ook. Nu nog even toepassen…
Ik ga gauw weer aan de bak. Ik hou u op de hoogte.
Marianne